Sarajevo

Na mestu današnje zgrade ministarstva odbrane vojske BiH, nekada je postojao dvor - Saray, po kome je Sarajevo dobilo ime (Saray - ovasi ili polje ispred dvora). To polje ispred dvora je moglo biti samo današnji park At - mejdan. Park ni po čemu nije poseban, ali oko njega postoji veliki broj turističkih atrakcija.

Kultno mesto Sarajlija je turbe (mauzolej) u dvorištu Čokadži Hadži Sulejmanove džamije, koju je 1538. godine podigao Sulejman - paša Skopljak. Na mestu današnjeg kamenog mosta (Latinska ćurija, 1526. godina), bio je drveni most. Ime je dobio po kvartu u kome su pored domaćeg hrišćanskog stanovništva, živeli dubrovački i mletački trgovci. Mesto je svetsku slavu steklo nakon atentata na austrijskog princa Ferdinanda, što je bio povod za početak Prvog svetskog rata.

Sarajevo je nekada bilo jedan od najjačih zanatskih centara Balkana. Glavni trg, Baščaršija, bilo je mesto kome je gravitiralo četrdesetak različitih čaršija u kojima su razvijani specifični zanati po kojima su čaršije i dobijale ime. I danas većina čaršija nosi nosi ta imena: Kovači, Jorgandžiluk, Kazandžiluk, Mlini...  Od ostalih atrakcija, pomenućemo Franjevački samostan i crkvu Svetog Ante, hamam, Carevu Džamiju iz 1566. godine, pivaru.

Morića han

Od pedesetak hanova koliko je u Sarajevu postojalo za vreme turske okupacije, sačuvan je samo jedan - Morića han, čije su dimenzije impresivne, približno 50x40 metara. Prvi sprat sadrži 44 sobe za goste, pretežno trgovce iz raznih država..

Morića han je više puta paljen i obnavljan. Danas se u prizemlju nalazi nacionalni restoran i velika galerija ručno rađenih orijentalnih tepiha koji se mogu ne samo gledati, već i pazariti.

Svrzina kuća

Svrzina kuća, sagrađena u 18. veku, predstavlja izuzetno dobro očuvan primer stanovanja iz turskog perioda. U Svrzinoj kući, životnom prostoru nekada bogate begovske porodice, ali i u mnogim sličnim kućama u kojima Sarajlije i danas žive, prepoznatljivi su principi stanovanja i odnosa prema životu.

Kuća je morala biti relativno velika, sa dovoljno prostora za sve ukućane i eventualnu poslugu, morala je biti ograđena visokim zidom prema ulici u cilju zaštite intimnosti. Takođe, morala je imati odvojen prostor za muškarce i žene, što se može videti u Svrzinoj kući.

Svrzina kuća je danas muzej i otvorena je za posete.