Sevastopolj - Video Galerija

Fotografije Simeiza

Fotografije starih zanata - tkanje

Akvapark u Sevastopolju

Akva park u Sevastopolju je jedan od nekoliko akva parkova na Krimu. Ulaz košta 24 evra (avgust 2011). Iako na prvi pogled tobogani deluju ozbiljno, spori su i nema apsolutno nikakvog uzbuđenja pa ne savatujemo nikome posetu ovom akva parku čak ni ako je ulaz mnogo jeftiniji. Za najbolji akva park na Krimu važi akva park u mestu Simeiz. Nismo ga posetili, ali ga preporučuju mnogi Ukrajinci koji su posetili sve akva parkove na Krimu.

Bahčisaraj

Bahčisaraj je malena orijentalna varošica, uskih ulica i malenih kuća. Staro naselje ove nekadašnje prestonice krimskih Tatara smešteno je oko Hanskog dvorca, glavne turističke atrakcije Bahčisaraja.

Kako stići

Bahčisaraj se nalazi između Simferopola i Sevastopolja pa je iz ova 2 grada najlakše stići. To je moguće autobusima sa glavne autobuske stanice ili vozom. Autobusi voze veoma često, dok vozovi saobraćaju 5-6 puta dnevno. Iz ostalih mesta na Krimu je moguće doći samo autobusima (maršutkama).

Istorija Krima

Geografski položaj i prirodne karakteristike oduvek su na Krim privlačile narode različitih kultura i tradicija. Za stočare je ovde uvek bilo puno pašnjaka, za zemljoradnike puno plodne zemlje, za lovce šume sa puno divljači, za ribolovce mnog zaliva bogatih ribom. Ovde su se često sukobljavali interesi velikih civilizacija pa zato ne treba da čudi što je Krim bio arena u kojoj se prolivalo puno krvi.

Najstariji narodi za koje se zna da su naseljavali Krim bili su Tavri, Krimeri i Skifi. Za sobom nisu ostavili puno materijalnih tragova. Smatra se da se naseli ove prostore u periodu od 10.do 7.veka pre nove ere.

Prvi Grčki kolonizatori su se pojavili u 6.veku pre n.e. i postepeno su zauzeli primorje i osnovali više gradova: Hersones, Feodosiju, Pantikapei, Tiritaku, Kerkinitadu, Kimerik). U prvom veku nove ere, Grčke kolonije padaju pod Rimsku vlast, a kasnije postaju deo Vizantije. Grčka stanovništvo se postepeno meša sa drugim narodima. Rimljani su se na Krimu zadržali skoro 2 veka. Za to vreme podigli su tvrđave u nekoliko mesta (Haraks, Balaklava i dr). Konačno su sa Krima proterani u 4.veku. Za vreme njihove vladavine na Krim se doseljavaju Sarmati i Alani koji se mešaju sa lokalnim stanovništvom i tako potpuno nestaju.

Goti (germansko pleme) zauzimaju severo-zapadni Krim u 3.veku. Pred naletom Huna premeštaju se na jug i postaju žitelji Vizantije. Uz podršku Vizantije osnovanu su veća naselja (Doros, Eski-Kermen i dr). Posle primanja hrišćanstva ovde je osnovana Gotska eparhija Carigradske patrijaršije. Goti se mešaju sa susednim alanima koji takođe ispovedaju istu veru i stvaraju etničku grupu "totalani". Jedan deo totalana predstavlja deo etnogeneze budućih krimskih Tatara, a drugi deo srednjovekovnih krimskih Grka.

Bez obzira na migracije naroda i doseljavanje Huna, Jevreja, Hazara, Pečeneza, Jermena, Venecijanaca i drugih, najveći uticaj na Krim u periodu od 5.do 15.veka ima Vizantija. Vizantija je određivala politiku, ekonomiju i kulturu lokalnih naroda. Pod njenim uticajim sva krimska plemena su prelazila u hrišćanstvo. Na Krimu, u gradu Hersones, hrišćanstvo je 988 . godine prihvatio knez Kijevske Rusije Vladimir. Inače, prvi kontakti Slovena sa Krimom desili su se u 9.veku.

Upad mongolske Zlatne Horde Džingis-Hana 1218. godine ostavio je veliki uticaj na današnju etničku strukturu. Mongoli su u svom sastavu imali Tatare - tursko pleme iz centralne Azije. Posle propasti Horde, Tatari ostaju da žive na Krimu, ali u 14.veku primaju islam. Oni se mešaju sa islamiziranim neturskim narodima (potomci totalana, grka i dr) i tako nastaju krimski Tatari.

Posle pada Vizantije, Turci uspevaju da ovladaju delom Krima. Bio je to mali procenat teritorije, ali je obuhvatao strategijski najvažnije tačke i tvrđave. Pod uticajem Turske vrši se islamizacija lokalnog stanovništva.

Posle prvog rusko-turskog rata i složenih političkih intriga, Krim postaje deo ruske imperije 1783. godine. Muslimani sa Krima (Tatari) masovno emigriraju u Tursku (neki procenjuju čak 4 miliona), a doseljavaju se Rusi koji krajem 19. veka postaju većina. Istovremeno se javlja deficit stanovništva pa vlada usvaja mere koje bi trebalo da privuku doseljavanje stranaca. Kao rezultat tih mera, već 1865 .godine na Krimu je bilo 45 nemačkih naselja. Nemci sa sobom donose naprednu agrotehniku i kulturu. Početkom 20. veka njihov broj se značajno smanjuje zbog nacionalnih i verskih pritisaka. Potomci Nemaca su potpuno proterani 1944. godine zajedno sa Tatarima i Bugarima zbog saradnje sa nacistima tokom okupacije.

Mramornaja pećina

Mramorna pećina je smeštena na platou planinskog masiva Čatirdag. Ova planina, vidljiva sa mnogih delova Krima i velike udaljenosti, sa svojom živopisnom siluetom predstavlja simbol Krima. Na Čatirdagu je registrovano preko 160 pećina. Jedna od najinteresantnijih je Mramorna pećina otkrivena 1987. godine. Zasluga za otkriće pećine pripada simferopolskim speolozima, tačnije Centru speleoturizma "Oniks".

Ulaz u Mramornu pećinu se nalazi na visini od 920 m iznad nivoa mora. Dužina otkrivenih hodnika iznosi 2050 m, a za turističke posete je uređeno nešto više od 1000 m. Pećina je duboka 60 m. Temperatura vazduha u njoj je konstantna i iznosi 9 stepeni. Ako ste zaboravili toplu odeću, na ulazu se može iznajmiti jakna. Obilazak pećine sa vodičem u proseku traje 1 sat.

Na primeru Mramorne pećine se odlično vidi koliko je more značajno za razvoj turizma i privrede uopšte. Mramorna pećina je lepa, ali takvih, a možda i lepših pećina ima i u Srbiji. Za razliku od srpskih pećina, mramorna pećina je jedna od najposećenijih pećina Evrope jer se nalazi na samo sat vremena od mora pa masa domaćih i stranih turista koji odmaraju na Krimu dolazi ovde na izlete. .

Kako stići

Do Mramorne pećine se može doći automobilom, autobusom ili peške. Poslednjih nekoliko kilometara puta je makadam. U selu Zarečnoe, na 17 km od Simferopola na putu Simferopol - Jalta treba skrenuti za selo Mramornoe.

Partenit

Turistički kompleks Partenit je ime dobilo od grčke reči "Partenos" što znači devica. Danas se na ovom mestu nalazi hotelski kompleks i velika botanička bašta sa vodopadima, fontanama i skulpturama. Park se nalazi pored same plaže, petnaestak kilometara od Alushte iz koje se može stići autobisama.

Balaklava

Gradić Balaklava, smešten u zalivu, 15 km južno od Sevastopolja, bio je decenijama jedna od najvećih vojnih tajni Sovjetskog Saveza jer se u njemu nalazio podzemni centar za remont podmornica. Svet je za njega saznao tek 1992 .godine. U samom gradiću postoji betonska gradska plaža, ali je za kupanje mnogo bolje brodićima otići do petnaestak minuta udaljene Srebrne ili Zlatne plaže. Nešto dalje se nalazi najlepša od svih plaža u okolini Balaklave. U ovom delu Crnog mora žive sve tri vrste crnomorskih delfina i uz vrlo malo sreće ih možete sa broda.

Da krenemo najpre od istorije Balaklave. Naziv grada ima tursko poreklo. Još u 15.veku Turci su ovo mesto zvali Balik-Juve što znači riblje gnezdo. Ovaj naziv nije bio slučajan. U zalivu je tada bilo tako puno ribe da se mogla hvatati kofama. Vremenom, turski naziv grada je evoluirao u današnji.

Istorijski deo grada je sačuvao srednjovekovni kolorit: stare ulice krivudaju i uzdižu se uz brdo, a nad gradom dominiraju ostaci srednjovekovne tvrđave Čembalo. Poseban šarm Balaklavi daju usidrene jahte, ribarski i turistički čamci, veliki broj restorana duž keja iz kojih omamljuje miris pečene ribe.

Do pada Vizantije 1453. godine, zaliv su držali Đenovljani. Bavili su se trgovinom i imali jaku ekonomiju. Nakon što su Turci osvojili Carigrad, trgovački putevi kroz Bosfor su zatvoreni i njihova moć opada. Turci osvajaju tvrđavu Čembalo 1475. godine i daju joj naziv Balik-Juve.

1768. godine počinje prvi rusko-turski rat. Iako malobrojniji, Rusi izlaze kao pobednici i Turci potpisuju mir kojim priznaju nezavisnost krimskog hana. Deset godina kasnije, krimski Grci se obraćaju ruskoj carici Katarini II sa molbom da im dozvoli preseljenje u Rusiju. Carica im izlazi u susret i svi krimski Grci se sele u Azovsku guberniju. Kada je 1783 .godine Krim pripojen Rusiji, u Balaklavi praktično više nije bilo stanovnika. Sa osnivanjem vojnog garnizona, Grci se postepeno vraćaju iz Azovske gubernije. Osnovna delatnost stanovništva bila je trgovina, ribolov i poljoprivreda.

1853  .godine započinje Krimski rat u kome Britanci zauzimaju Krim, ali samo na kratko. Mirovnim ugovorom iz 1856. godine Britanci vraćaju Sevastopolj i Balaklavu Rusiji u zamenu za tvrđavu Kars na Kavkazu.

Prve podmornice u Balaklavi se pojavljuju 1908 .godine. Bile su to ruske podmornice "Kambala", "Karas", "Karp". Nakon Oktobarske revolucije, u Balaklavi je osnovana Druga brigada podmornica Crnomorske flote.

1944. godine Crvena armija oslobađa Balaklavu od Nemaca, a zbog saradnje sa okupatorima, Staljin naređuje deportaciju krimskih Tatara, Grka, Bugara i Nemaca. Konačno, 1957. godine započinje izgradnja zavoda za remont podmornica. Uporedo sa zavodom, Sovjeti su u Balaklavi vršili eksperimente sa delfinima. Naime, pokušavali su dresirati delfine opremljene eksplozivom da uništavaju neprijateljske brodove.

Zavod za remont podmornica

Nakon bačenih atomskih bombi na Hirošimu i Nagasaki, u Sovjetskom Savezu se počelo razmišljati o izgradnjim podzemnih vojnih baza koje bi mogle da izdrže nuklearne udare. Balaklava nije slučajno izabrana za mesto izgradnje zavoda za remont podmornica. Ulaz u balaklavski zaliv je takav da je sa otvorenog mora nemoguće videti postojanje naselja, dok je na kopnu zaliv sa svih strana okružen brdima.

Zavod je projektovan da izdrži atomske udare jačine 100 kilotona (poređenja radi, atomska bomba bačena na Hirošimu bila je jačine 10 kilotona). Podmornice su ulazile sa jedne strane brda, a izlazile na drugu stranu. Ulaz i izlaz bili su tako dobro zamaskirani da ih je bilo teško primetiti čak i iz blizine. Ukupna dužina kanala iznosi 500 m, a dubina 8 m. Kanale prati betonski dok na kom se obavljao remont. U zavod se moglo ukupno smestiti 7 podmornica. Posle remonta, izlazile su na drugu stranu, bliže otvorenom moru. U slučaju nuklearnog napada, u zavod je moglo da se skloni do 7000 ljudi.

Ulaz za podmornice u podzemno sklonište

Najveću pažnju među posetiocima izaziva priča vodiča o životu stanovnika Balaklave. Iako je osmočasovni rad ispod zemlje sam po sebi težak, to nije sve što su morali da učine za otadžbinu. Ni svojim najbližima nisu smeli da kažu gde i šta rade. Svako jutro su kao i svi ostali ljudi odlazili na posao i porodici govorili da rade u običnoj fabrici. Da bi izašli iz Balaklave u neki drugi grad, bila im je potrebna specijalna dozvola, a stanovnicima drugih gradova je bio zabranjen ulaz u Balaklavu. I tako decenijama sve do 1991 .godine. Sa raspadom Sovjetskog Saveza zavod je prestao da radi. Evakuacija podmornica i opreme započela je 1992 .godine.

Zavod danas služi kao muzej. Obilazak se vrši sa vodičima.

Kako stići

Do Balaklave se može stići autobisima iz više gradova. Najbliži grad je Sevastopolj. Kada se dolazi iz Sevastopolja, treba izaći na stanicu "Peti kilometar" (na autobusima često piše 5 km), a zatim sačekati drugi autobus do Balaklave.

Sudak

Mesto Sudak, okruženo planinama, nalazi se u širokom zalivu na istočnom Krimu. Kroz istoriju je menjao više puta naziv (Sugdeja, Soldaija, Surož), zavisno od toga ko je njime vladao, a osvajača je bilo puna: Alani, Hazari, Đenovljani, Tatari, Turci, Rusi. Najveća atrakcija grada je tvrđava koju su podigli Đenovljani, a koja još uvek ponosno stoji nad gradom. Njeni moćni zidovi, kule i masivna vrata čuvaju duh prošlog vremena. Ovde se može osetiti burna istorija nekada moćnog trgovačkog grada.

U samom gradu Sudak, sem tvrđave, nema se šta videti. Ako već želite da prenoćite u ovom delu Krima, mnogo je bolje odsesti u mestu Novii Svet koje se nalazi na 20 minuta vožnje od Sudaka. Nismo ga posetili, ali ga svi preporučuju kao jedno od najlepših mesta na Krimu.

Video Galerija Hersonesa

Voroncovski dvorac - Fotografije